سرمایه در گردش از مهمترین بخش های مدیریت در سازمان بوده و عهده دار مدیریت دارایی های جاری در فعالیت های روزانه است. باید از طریق برنامه ریزی میان مدت امکان ایجاد تعادل، در مقابل تغییرات عوامل محیطی را پیش بینی کند و بر وجوه نقد، اوراق بهادار، حساب های دریافتنی و موجودی کالا تاکید دارد.  سرمایه در گردش خالص از تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری  حاصل می شود و به عنوان یک شاخص مناسب جهت بررسی و سنجش توانایی نقدینگی شرکت،در مقابل بازپرداخت بدهی های جاری مورد استفاده قرار می گیرد.

دارایی جاری، دارایی هایی هستند که در طول یک دوره مالی قابل تبدیل به وجه نقد باشند.اصولاَ وجه نقد برای خرید مواد اولیه ،پرداخت به کارگران و دیگر هزینه های تولید بکار گرفته می شود.

سرمایه در گردش از دو بخش متمایز تشکیل می شود

• سرمایه در گردش ثابت : شامل وجوه نقد،حساب های دریافتنی و موجودی کالا
• سرمایه در گردش متغیر : عبارت است از دارایی های اضافی که در زمان های خاص در طول سال مورد نیاز هستند ،مثلاَ نگهداری موجودی کالای مازاد که برای حمایت و پشتیبانی در دوران رونق بازار باید نگهداری شود.